Krzysztof Knittel studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie na wydziałach Reżyserii Dźwięku oraz Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. Od 1973 współpracuje ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. W 1978 roku pracował w The Center of the Creative and Performing Arts w Buffalo, USA. Realizuje utwory komputerowe i elektroakustyczne, komponuje muzykę dla baletu, teatru, filmu, tworzy instalacje dźwiękowe, pisze utwory na orkiestrę, chóry, zespoły kameralne – między innymi dla Filharmonii Narodowej, NOSPR-u, Orkiestry Kameralnej PR Amadeus, Sinfonii Varsovia, Polskiej Orkiestry Kameralnej, Cameraty Silesia, dla solistów – Elżbiety Chojnackiej, Olgi Pasiecznik (otrzymała nagrodę Orfeusza na Warszawskiej Jesieni za kreację w The Heartpiece – Double Opera skomponowanej wspólnie przez Krzysztofa Knittla i Johna Kinga), Janusza Olejniczaka, Tomasza Stańko i innych. Jako kompozytor i wykonawca swoich utworów koncertował w większości krajów europejskich, w Azji, w Ameryce Północnej i Południowej (m.in. monograficzne koncerty w Brazylii, w Czechach, w Hiszpanii, w Niemczech, w Polsce, w Rosji, na Węgrzech). Wykłada na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i w akademiach muzycznych w Łodzi i Krakowie. W 1985 roku otrzymał nagrodę „Solidarności” w dziedzinie muzyki (za kwartet smyczkowy poświęcony księdzu Jerzemu Popiełuszce), w 1998 został nagrodzony przez Foundation for Contemporary Performance Arts w Nowym Jorku, w 2003 roku otrzymał Nagrodę im. Cypriana Norwida oraz Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich, w 2005 Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz złoty medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, w 2007 odznakę „Zasłużony dla kultury polskiej”. Grał w zespołach free improvisation z takimi muzykami, jak m.in. Andrzej Bauer, Franziska Baumann, Jeff Beer, Ed Bogaard, Marek Chołoniewski, Axel Dörner, Uwe Dierksen, Uli Fusseneger, Tim Hodgkinson, Carl-Ludwig Hübsch, Pere Oliver Jorgens, John King, Włodzimierz Kiniorski, Martin Klapper, Jacek Kochan, Werner Kodytek, Jerzy Kornowicz, Mieczysław Litwiński, Albert Markos, Laszlo Melis, Marek Mietelski, Ernesto Molinari, David Moss, Victor Nubla, Uwe Oberg, Olga Pasichnyk, Zdzisław Piernik, Adam Pierończyk, Jan Pilch, Andrzej Przybielski, Kazimierz Pyzik, Andrey Smirnov, Tomasz Stańko, Raymond Strid, Tadeusz Sudnik, Birgit Ulher, Wojciech Waglewski, Marcus Weiss, Tadeusz Wielecki, Frank Wingold, Niels Winther, Carlos Zingaro, Agata Zubel.

Jaremcyuk Jurij Grigorijewicz urodził się w Nowokuźniecku (Rosja). Obecnie żyje w Lwowie na Ukrainie. W 1978 roku ukończył klasę saksofonu Jazz Performance Department w Instytucie Sztuki w Rostowie. Występował w big bandzie Kima Nazaretowa jako instrumentalista. Jaremczuk jest zarówno kompozytorem jak i instrumentalistą. Gra na saksofonie tenorowym, klarnecie, perkusji, pianinie, jest także mistrzem wokalnych performance'ów. Porusza się w obrębie różnych gatunków (free jazz, muzyka współczesna, muzyka improwizowana), wykorzystuje współczesne techniki gry na saksofonie (multifonia, slap, podwójne staccato). Można go rozpoznać po pogodnym dźwięku i energicznej technice. Na swoich solowych koncertach woli łączyć improwizację z użyciem współczesnych technik grania. Jego muzyka ma odpowiedni rytm i melodię, jest przepełniona humorem i filozofią. Jurij Jaremczuk pisał także muzykę dla teatrów, brał udział w wielu awangardowych performance'ach z artystami, aktorami i tancerzami współczesnymi. W różnych projektach występował z wieloma znanymi muzykami jazzowymi: Claudia Binder i Marcus Eichenberger; Jim Menesis, Ray Andersen, Fred Frith, William Parker, Hamid Drake i Rob Brown, Klaus Kugel, Heinz-Erich Godecke i Hans Shutler, Alex Nowic, Vladimir Chekasin, Arkadij Shilkloper, Vladimir Miller, Dror Feiler, Tatashi Endo, Sainho Namchilak, Ezas Mikashys i Vladimir Tarasov, Vyacheslav Nazarov, German Lukyanov, Vladimir Volkov, Vyacheslav Gayvoronsky, Andrei Razin, Sergey Letov, Vladimir Makarov, Mikhail Zhukov, Alexander Nesterov, Ken Vandermark, Tim Daysi i inni. Jaremczuk jest także uczestnikiem wielu festiwali jazzowych, wydarzeń związanych z muzyką improwizowaną.

Aleksiej Kruglov urodził się w obwodzie moskiewskim. Jest rosyjskim saksofonistą i multiinstrumentalistą, kompozytorem, producentem i poetą. Jest jednym z głównych artystów moskiewskiej sceny muzycznej, założycielem zespołu Krugly Band. Prezentuje swoją własną muzykę instrumentalną i reżyseruje spektakle związane z poezją Puszkina, Lermontowa, Majakowskiego, Błoka, Jesienina, Wysockiego itd. Zajmuje się także pisaniem muzyki do filmów. W swoich projektach Aleksiej Kruglov wykorzystuje wiele środków artystycznych takich jak obraz, aluzja, alegoria, metafora i iluzja. Będąc stosunkowo młodym saksofonistą jego osiągnięcia są dość znaczące: jest absolwentem Rosyjskiej Akademii Muzycznej Gnesin, wygrał wiele prestiżowych konkursów w Europie Wschodniej (np. Crystal Note w Rydze, 2000) zarówno jako performer improwizator i kompozytor. Występował u boku dyrygenta Władimira Ziwy z orkiestrami symfonicznymi jak i z małymi salonowymi zespołami (The New Music Group i inne), występował z różnymi aktorami jak np. słynny Emmanuil Vitorgan, Valentina Talizina i malarzem Grisha Bruskin. Współpracował także z najwybitniejszym rosyjskim poetą Andriejem Wozniesieńskim i baletmistrzem Władimirem Wasilijewem, dramaturgiem Borysem Millgramm'em. Obecnie Kruglov współpracuje z dramaturgiem Dmitrym Krymowem i występuje w jego performansie pt. Mixed Techniq, z muzykami klasycznymi (Tatiana Lanskanskaja z fundacji Belcanto), z folkowymi i klasycznymi chórami (niektóre z chórów Pokrowskiego) i współpracuje z wieloma muzykami jazzowymi. W 2004 roku Kruglov studiował w USA w Brubeck Institute – University of the Pacific i występował podczas Monterey Jazz Festival z Christian McBride Ensemble. Występował także u boku z takimi artystami jak: Jimmy Heath, Gary Bartz, Lisa Dillan, Eldar Dzhangigov, Mads Kesby, Aril Leonard, Alex Sipagin, Joe Lovano, Katia Cruz i inni. Brał udział w Leo International Tour (2011) i organizował Leo Records Festival w Rosji (2012).

Timo Kämäräinen jest jednym z najbardziej szanowanych i utalentowanych gitarzystów w Finlandii. Nagrywał i występował z zespołam i artystami z najwyższej półki, takimi jak: Hector, Vesa-Matti Loiri, Five Corners Quintet, Pepa Päivinen, Ismo Alanko Säätiö, Sakari Kuosmanen, Husky Rescue, Kaija Koo, Mikko Kuustonen, Jukka Perko, Tuomari Nurmio, Radio Symphony Orchestra, UMO Jazz Orchestra, Severi Pyysalo, Eero Koivistoinen, Olli Ahvenlahti, Jukkis Uotila, Emma Salokoski, Aki Sirkesalo, Leningrad Cowboys i więcej. Występował także jako solista we współczesnych utworach, takich jak: “Antagonica” Enrica Chapel z estońskim Nyyd Ensemble i “5th Symphony” Erkki-Sven Tüür'a z RSO (fińska Radio Symphony Orchestra). Studiował między innymi na Helsinki Pop-Jazz Conservatory oraz na Sibelius Academy Jazz Department. Komponował muzykę do filmów, telewizji, teatrów, własnym sumptem wydał pięć albumów, które zawierają także kolekcję instrumentalnych kompozycji.

Tomek Chołoniewski ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie. Zajmuje się głównie muzyką improwizowaną. Występował na wielu festiwalach w Polsce i za granicą z wieloma muzykami (m.in. John Butcher, Phil Minton, Frederic Blondy, John Edwards, Le Quan Ninh, Włodzimierz Kiniorski, Jean-Herve Peron, Tomasz Stańko). Występuje również w spektaklu Testament Optymisty w reżyserii Dominiki Knapik w krakowskim teatrze Łaźnia. Chołoniewski Jest twórcą muzyki do filmów animowanych Marty Pajek oraz muzyki do spektaklu Teatr Anatomiczny Teatru Tańca Amareya. Prowadzi również warsztaty muzyczne na Uniwersytecie Dzieci. Właśnie ukazała się jego debiutancka płyta solowa nakładem wydawnictwa Mathka.

Z próbkami twórczości Tomka Chołoniewskiego można zapoznać się na stronie: http://mathka.pl/tomek-choloniewski-un