Jakub Gliński to malarz, performer i artysta audiowizualny. Jest twórcą totalnym i radykalnym. Jego inspiracją i domeną działań jest destrukcja, rozkład i cywilizacyjne odpady. Radykalne działania performatywne Glińskiego pozostawiają często widzów w stanie głębokiego szoku. Malarstwo i instalacje, tworzone zwykle intuicyjnie i podświadomie, z wykorzystaniem obfitej w gest ekspresji abstrakcyjnej estetyce "trash and error”. Jest również twórcą projektów: SUPER AIDS, Galeria śmierć Frajerom, Jesus Is A Noise Commander, Jakub Gliński & PURGIST, KURF, Too Empty To Poo, BOOM FOR GABBA, Igenn Xew.
www.instagram.com/jakub.glinski
Izabela Chamczyk ukończyła z wyróżnieniem malarstwo na Akademii Sztuki Pięknych we Wrocławiu w 2009. Studiowała również na ASP w Poznaniu w pracowni Dominika Lejmana. Jest malarką, performerka, artystką video. Tworzy sztukę procesualną, sensualną, emocjonalną, nawiązującą do seksualności i cielesności. Stworzyła sformułowanie "malarstwo performatywne” łączące w sobie obraz z dziejącym się w czasie performancem. Pracuje w wielu mediach redefiniując ich granice, konfrontuje się i angażuje w żywy kontakt z odbiorcą angażując przy tym silne emocje. Poprzez swoją sztukę stara się dotrzeć do sfery świata zewnętrznego, poza galeryjnego. Izabela Chamczyk jest trzykrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, finalistką prestiżowych konkursów takich jak: konkurs Fundacji Vordemberge - Gildewart w MOCAK’u, Artystyczna Podróż Hestii, Biennale malarstwa Bielska Jesień, konkurs im. E. Gepperta we Wrocławiu, Triennale Młodych w Orońsku. Ma za sobą wiele wystaw i działań indywidualnych oraz zbiorowych w wielu miastach w Polsce oraz w Iranie, Izraelu czy Rosji. Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach publicznych i prywatnych, zarówno w Polsce jak i za granicą.
Patrícia Corrêa (b. 1978, Lisbon l Portugal)
I am a visual artist and social researcher with a focus on performance and live arts. My work is durational, ritualistic, and feminine. Being interdisciplinary, multi-sensory, site, and context responsive spanning from the performance art, to sound video and installation. Working with performance art as, an expanded medium for poetic signification, I built links between the object’s significant and the object’s significance. Thus, throughout my work, I have been developing projects that, increasingly, focus on the spectrum of the poetic realm in live art.
I exhibited and performed in public spaces, galleries, festivals, and museums, such as Grimmuseum (Berlin, Germany), Sóo Tomé Art and Culture Biennial (Sao Tome and Principe), Circle of Time Performance Festival (Toruń, Poland), International Performance Festival (Nicosia, Cyprus), Visual Arts Festival (Bielsko-Biała, Poland), Biennial of Performance Art (BogotĂĄ, Colombia), International Forum of Performance Art (Drama, Greece), Interakcje Performance Art Festival (Piotrków Trybunalski, Poland) and National Museum of Contemporary Art (Lisbon, Portugal). I am currently based between the city and the countryside, allowing nature into my works. I’ve founded & curate YAM Performance Art Festival (in Belgium) and I am currently developing the Portuguese Performance Art Platform.
Patrícia Corrêa (b. 1978, Lisbon l Portugal)
I am a visual artist and social researcher with a focus on performance and live arts. My work is durational, ritualistic, and feminine. Being interdisciplinary, multi-sensory, site, and context responsive spanning from the performance art, to sound video and installation. Working with performance art as, an expanded medium for poetic signification, I built links between the object’s significant and the object’s significance. Thus, throughout my work, I have been developing projects that, increasingly, focus on the spectrum of the poetic realm in live art.
I exhibited and performed in public spaces, galleries, festivals, and museums, such as Grimmuseum (Berlin, Germany), Sóo Tomé Art and Culture Biennial (Sao Tome and Principe), Circle of Time Performance Festival (Toruń, Poland), International Performance Festival (Nicosia, Cyprus), Visual Arts Festival (Bielsko-Biała, Poland), Biennial of Performance Art (BogotĂĄ, Colombia), International Forum of Performance Art (Drama, Greece), Interakcje Performance Art Festival (Piotrków Trybunalski, Poland) and National Museum of Contemporary Art (Lisbon, Portugal). I am currently based between the city and the countryside, allowing nature into my works. I’ve founded & curate YAM Performance Art Festival (in Belgium) and I am currently developing the Portuguese Performance Art Platform.
Artysta intuitywny, kreatywny improwizator, wiolonczelista, kompozytor. Zajmuje się głównie badaniem na ile prawdziwie wolna i maksymalnie czysta improwizacja może stać się podstawową metodą twórczą na polu niezwykle dynamicznej sfery performatywnej współczesnego świata. Sprawdza i testuje jakie elementy są głównymi motorami tego rodzaju praktyki i jak w tych interaktywnych warunkach zachowuje się człowiek.
Studiował wiolonczelę (w klasie prof. Zdzisława Łapińskiego) oraz kompozycję (w klasie prof. Bogusława Schaeffera) w Akademii Muzycznej w Krakowie. Umiejętności rozwijał na kursach wykonawstwa muzyki współczesnej, elektronicznej i komputerowej oraz kompozycji i improwizacji w Krakowie (Marek Chołoniewski, Krzysztof Knittel), Stuttgarcie (Lidia Zielińska, Matthias Hermann), IRCAM/Avignon (Jonathan Harvey, Ivan Fedele, Anssi Kartunnen, Walter Grimmer), Ostrawie (George E. Lewis, Jennifer Walshe), Gdańsku (Adam Kaczyński), Nowym Jorku (Wadada Leo Smith), St. Johns (Ajay Heble, Eric Lewis, William Parker), Big Indian (Karl Berger, Henry Threadgill), Pradze (JoĂŤlle Léandre, Pauline Oliveros) oraz Berlinie (Barre Phillips, Edwin Prévost). W roku 2020 uzyskał tytuł doktora sztuk muzycznych na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie (promotorem jego pracy był prof. Andrzej Bauer).
Był stypendystą Fundacji Płockiej, stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz beneficjentem programu Kolekcje - Zamówienia Kompozytorskie Instytutu Muzyki i Tańca (projekt "Video partytura 2" oraz projekt "Rezonans energetyczny"). Jest laureatem festiwalu Art of Improvisation we Wrocławiu.
Współpracuje z Medea Electronique oraz Teatrem Akt. Współtworzy Saluluekip i Modular String Trio. Zainicjował konferencję NOWY SENS MUZYKI: Kompozytor/Improwizator/Wykonawca na UMFC oraz Art Fest WAWA’ LULU w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie.
Ma na koncie liczne prezentacje i kooperacje artystyczne w kraju (Warszawska Jesień, Audio Art, Fortalicje, Sacrum Profanum, Intuitiva, Musica Privata), a także w Europie, USA, Kanadzie i Singapurze.
Joanna Rajkowska, artystka wizualna, urodzona w 1968 roku Bydgoszczy. Mieszka i pracuje w Warszawie i Londynie. Rajkowska jest artystką wszechstronną, jednak jej najbardziej znane prace to projekty publiczne. Aby je zbudować, artystka wykorzystuje realnie istniejące miejsca, energie, organizmy i materiały. Używa przy tym elementów tak różnorodnych jak rośliny, budynki, obiekty znalezione, wodę, dym czy dźwięk. Wynikiem jej pracy są zarówno osie urbanistyczne i projekty architektoniczne, geologiczne fantazje, odkrywki archeologiczne, a także rzeźby podwodne. Większość jej projektów powstaje, żyje i starzeje się w otwartej przestrzeni, dlatego ich materia to nie tylko materia wszelkich bytów, organicznych i nieorganicznych, wchodzących w ich skład, ale również ich skomplikowane relacje. W ramach projektów publicznych, jak i poza nimi, Rajkowska produkuje filmy, fotografie i modele. Od-swajanie, od-człowieczanie i budowanie relacji to metody, które artystka stosuje najczęściej. Jej celem jest ograniczenie działalności człowieka, pomnożenie podmiotów sprawczych oraz ludzkich i nie-ludzkich relacji. Artystka traktuje swoje projekty jak organizmy, skupiając się na życiu materii w jej molekularnym wymiarze, na cyklach życiowych, wzroście i starzeniu się. W przekonaniu, że ludzie, jako gatunek, nie byli w stanie utworzyć żywotnej, zrównoważonej kultury, artystka często zestawia ze sobą (ludzkie) konteksty historyczne i socjopolityczne z życiem innych gatunków. Jej praca wizualizuje i kwestionuje dychotomię rozdziału natury i kultury, co nierzadko łączy się z mocno wyczuwalną nutą rozczarowania.
www.rajkowska.com
Tomasz Gołda to muzyk pochodzący z Bydgoszczy, obecnie działający na scenie bydgoskiej i trójmiejskiej. Od początku swojej ścieżki artystycznej związany z klubem Mózg. Perkusista zespołu Good Night Chicken oraz formującej się trójmiejskiej grupy muzycznej. Na scenie specjalizuje się w graniu kraut rockowym oraz muzyce elektrycznej. Eksperymentuje z łączeniem loopów elektronicznych oraz transowej gry na instrumentach perkusyjnych. Prywatnie lekarz weterynarii, miłośnik zdjęć analogowych oraz kangur.
Petr Yac jest producentem żyjącym na pograniczu Polski i Niemiec. Zapalony wielbiciel muzycznej dekonstrukcji, miłośnik dilejów i reverbów. Jeden z najbardziej uznanych rodzimych twórców głębokiej, nieoczywistej muzyki elektronicznej spod znaku szumu i dubu, popychającej słuchacza w odmęty kryjące się gdzieś na rubieżach techno, dronów i innych dźwiękowych ekstremów. Począwszy od wczesnych prac przy tworzeniu dekonstrukcyjnych miksów, lepiących setki dźwięków z różnych źródeł (przykładem "Versions”- mix zawierający 769 sampli zamkniętych w zaledwie 35 min, dla którego ukuto określenie "mixing 2.0”) po własne dojrzałe produkcje dla labeli instabil, minicromusic, dym records na których YAC konsekwentnie rozwija swoje zaszumione, odrealnione brzmienie. W międzyczasie razem z długoletnim kumplem w basie Tomkiem Karczewskim powołuje do życia dubowy duet NORMAL BIAS, z którym wydaje na winylu dwa albumy dla U Know Me Records. Ostatnie wydawnictwo to czteroutworowa EP ’Full Moon Insomnia’, która ukazała się w październiku 2019 na limitowanym winylu nakładem Don’t Sit On My Vinyl Records. Utwory na płycie to osadzone w ambiencie, poszukującej elektronice i minimal-techno cztery ciężko kroczące w 100bpm czołgi, głęboko zanurzone w analogowym szumie - firmowym znaku producenta. Obecnie trwają też prace nad nowym albumem, którego obszerne fragmenty zostaną premierowo zaprezentowane w ramach Mózg Festival.
https://petryac.bandcamp.com/
https://soundcloud.com/yacmusik
https://www.facebook.com/yacmusik
Grzegorz Tyszkiewicz zaprezentuje audycje radiowa dostępna na falach UKF w promieniu 300 metrów. Audycja Radio Pionierski Bocian to prezentacja muzyki Bocian Records przeplatana wypowiedziami artystów i recenzentów, dziennikarzy radiowych którzy w okresie ostatnich 10 lat pisali, mówili o tej wytwórni. Oprawa techniczna zajmie się Adam Frankiewicz a głosu udzielił między innymi Bartek Chaciński.
Grzegorz i Adam proszą o przyniesienie z sobą radioodbiorników.
Po raz trzeci Mózg Festival odbywa się pod hasłem "Sztuka jako droga do rozumienia”. Temat brzmiący po polsku może nieco kanciaście, ma oczywiście w zamyśle nieco zaczepiać i niekoniecznie po pierwszym przeczytaniu podobać się, a jednak przez swoje trwanie dokonywać próby określania funkcji sztuki.
Często myli się sztukę z rozrywką, czymś na co pozwalamy sobie w wolnym czasie. Jak już nic nie mamy do roboty to idziemy do teatru, do kina, do galerii, na koncert. Tymczasem sztuka, szczególnie ta nosząca miano współczesnej, powinna być czymś obowiązkowym w życiu każdego dbającego o swój rozwój intelektualny i duchowy człowieka.
Wszyscy wiedzą że aby nasze ciała funkcjonowały sprawnie należy nie dbać poprzez odpowiednie odżywianie i ruch fizyczny. Wszyscy wiedzą gdyż ta wiedza jest propagowana, a nakłady na sport, rozwój fizyczny i propagowanie tych są ogromne.
A co z rozwojem umysłu? Co musi się wydarzyć aby nasza kondycja umysłowa się rozwijała? Można założyć, że również potrzebna jest nam jakaś stymulacja.
Tą stymulacją może być tworzenie i kontakt z muzyką współczesną, eksperymentalną, ze sztukami wizualnymi, z performance art czy malarstwem.
Być może gdyby tę myśl udało się propagować na tyle na ile propaguje się ideę tężyzny fizycznej, mielibyśmy więcej zdrowo myślących ludzi, być może dokonywali by oni/my właściwych wyborów i być może nie dochodziłoby do sytuacji kiedy krajami rządzą ograniczeni umysłowo psychopaci. Być może myśląca większość potrafiłaby żyć w zróżnicowanych, szanujących się społecznościach, rozumiejących i potrafiących zaspokajać potrzeby członków tych społeczności z uszanowaniem świata flory i fauny.
Być może mielibyśmy więcej wyobraźni i potrafili stworzyć świat lepszy, bez głodu, bez przemocy, bez cierpienia.
Być może potrzebna jest sztuka jako droga do rozumienia?
To oczywiście jedno z wielu założeń i innych porozmawiamy podczas spotkania.
Spotkanie artystów festiwalowych z publicznością poprowadzą: Katarzyna Marcysiak - dziennikarka i podróżniczka oraz Joanna Rajkowska - artystka wizualna.
(s.janicki)
Leena Kela is a performance artist, artistic director of the New Performance Turku Festival, a director of the Saari Residence and doctoral candidate at the University of the Arts Helsinki. In her works and research she explores dialogue between corporeality and materiality in performance art. She makes performances and videos that play with and twist our relationship with everyday objects and phenomena and pose questions to our worldview. She has presented her performances internationally in performance art festivals, events and exhibitions in every continent except Antarctica. www.leenakela.com
PERFORMANCE
Space Here We Come
Just a little before he died, theoretical physicist and cosmologist Stephen Hawking warned that we only have hundred years left on Earth. In order to save human species we need to get ready to colonize another planet. Our time here is coming to an end. In the performance I invite the audience to imagine the greatest ever departure.
LINKS
www.leenakela.com
www.instagram.com/leenakelaa/
Aleksandra Słyż to polska kompozytorka, sound designerka, realizatorka dźwięku, obecnie mieszkająca w Sztokholmie, w Szwecji. Fascynuje się sztuką interaktywną i multimedialną. W swojej twórczości szuka połączeń między ludzkim ciałem, dźwiękiem i technologią. Jej prace prezentowane do tej pory były w Stanach Zjednoczonych i Europie.
aleksandraslyz.com
soundcloud.com/aleksandra_slyz
www.instagram.com/aleksandra.slyz
Maks Posio jest artystą wizualnym tworzącym różne formaty, projektuje także w 3D. Obecnie mieszka i tworzy w Poznaniu. Wykorzystuje przestrzenie graniczne i abstrakcyjne struktury, aby tworzyć surowe masywne wieloteksturowe cyfrowe rzeczywistości oparte na animacjach w czasie rzeczywistym, video i modelowaniu 3D oraz formach audiowizualnych.
https://www.instagram.com/mskpsn/
Zbigniew Chojnacki to urodzony w 1992 roku akordeonista improwizator. Muzykę oraz dźwięki postrzega swobodnie i umownie, najistotniejszy jest dialog i spotkanie. Każda forma wydawania dźwięku, jest ułatwieniem nawiązywania kontaktu. Inspiracje czerpie z elementów najczęściej niezwiązanych bezpośrednio z muzyką, jak sam mówi ,, stara pralka, źdźbło trawy, warkot silnika czy nawet zwykle krzesło na środku sceny mogą być inspirujące...Każdy koncert jest dla mnie zupełnie inny i jedynym stałym, znajomym elementem jest mój instrument’’. Współpracował z wieloma wybitnymi muzykami m.in. takimi jak John Derek Bishop (TORTUS), Ramon Prats, Yuhan Su, Joelle Leandre, David Kollar, TOC, Marcin Albert Steczkowski, Anna Gadt. Krzysztof Gradziuk, Adam Pierończyk, Krzysztof Knittel, Jacek Kochan. Oprócz działalności solowej na stałe współtworzy wraz z Łukaszem Czekałą grupę Backspace, która określa swoja grę jako improwizowaną muzykę współczesną.
Peter Jacquemyn urodził się w 1963 roku w Schaerbeek w Belgii. Mieszka i tworzy w Brukseli. Tworzy rzeźby i rysuje, jest performerem. Gra również na kontrabasie i tworzy swoim głosem. Tworzy od 1985 roku.
Jestem jednocześnie w dwóch światach. Z jednej strony jestem muzykiem, gram na kontrabasie, używam głosu, eksperymentuję z różnymi formami wspólnego grania, łączę muzykę pochodzącą z różnych kultur. Z drugiej strony, jestem także artystą wizualnym. Rysuję, rzeźbię, tworzę instalację, performance. Przynależność do obydwóch tych światów doprowadziło mnie to punktu, w którym łączę muzykę ze sztukami wizualnymi na równi. Muzyka jest czymś więcej niż tłem, a sztuki wizualne czymś więcej niż dekoracją. Teraz również ruch, taniec są częścią mojej interdyscyplinarnej działalności.”
Peter Jacquemyn i Gunda Gottschalk po raz pierwszy spotkali się w Wuppertalu w 1995 roku. Od tamtej pory stanowią zgrany duet. 25 lat ciągłej współpracy wytworzyło między artystami bezgraniczne obustronne zaufanie i nierozerwalną więź. Ich wspólne poszukiwania wyprowadziły ich w nieznane i postanowili podzielić się tym doświadczeniem. Ich międzynarodowe kolaboracje obejmują zarówno duety jak i duże składy, często angażujące muzyków różnych narodowości. Duet współpracuje także z tancerzami i artystami wizualnymi przy scenicznych projektach multimedialnych. Przeciwieństwa się przyciągają: Peter Jacquemyn jest rzeźbiarzem i muzykiem samoukiem. Gunda Gottschalk jest wykształconą klasyczną wiolonczelistką. Przeciwieństwa brzmią: dziwnie, anarchistycznie, czasem tchórzliwie, a czasem dziko.
Aleksandra Klimczak jest śpiewaczką oraz określa się jako voice performer. Jest absolwentką Wydziału Wokalno-Aktorskiego UMFC w Warszawie w klasie wybitnej śpiewaczki Anny Radziejewskiej i dwukrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na autorskie projekty: #Witkacy622 - performans na śpiewaczkę, elektronikę, harfę i flet (2016) oraz Vox Animae Symphonialis - Hildegard von Bingen #840retractavit (2020). W 2017 otrzymała stypendium twórcze m. st. Warszawy, w wyniku którego powstała suita na miasto i improwizujących muzyków w postaci interaktywnej mapy dźwiękowej Ursynowa - sonorurbis.pl (2017). Nieustannie poszukuje niestandardowej drogi egzystencji śpiewaczki operowej. Z jednej strony współpracuje z Filharmonią Narodową i Polską Operą Królewską, gdzie można usłyszeć ją w solowych partiach operowych. Z drugiej zaś eksperymentuje z improwizacją, sound-artem i fieldrecordingiem. Kolaboruje ze znakomitymi muzykami polskiej sceny improwizacyjnej. Wraz z Antonim Beksiakiem tworzą duet improwizujący głosami i elektroniką, który w maju 2019 wystąpił jako pierwsi Polacy na prestiżowych targach Classical:NEXT w Rotterdamie. Jej domeną są prawykonania współczesnych kompozycji oraz dążenie do przełamywania granic gatunkowych w muzyce i innych dziedzinach sztuki. Występuje w nowatorskich projektach, łączących operę z teatrem dramatycznym, takich jak "28 dni” O. Szylajewej w Teatrze Polskim w Poznaniu (premiera XI 2019). Jest założycielką Fundacji o.to.a, której misją jest wyprowadzanie sztuki wysokiej z murów oper i filharmonii do szerokiej publiczności.
Projekt oparty na tekście Johna Cage’a "Przeludnienie i Sztuka”.
Poemat Cage’a zaczyna się od konstatacji, że populacja ludzka żyjąca w latach 50. XX wieku ilościowo równa się wielkością dotychczasowej, historycznej liczbie ludności. W jego dalszej części twórca zwraca uwagę na rosnącą potrzebę rozwinięcia kultury, która świadomie zaprzeczy tej panującej obecnie. Postuluje rozmaite rozwiązania, mające wyjść naprzeciw bolączkom dzisiejszej cywilizacji: samorządne społeczeństwo bez polityków; skuteczne oczyszczenie wody i powietrza; zrównoważenie potrzeb człowieka i bogactw naturalnych; zastąpienie własności prywatnej powszechną dostępnością dóbr. W obliczu przewidywanej całkowitej automatyzacji pracy, proponuje dożywotnie stypendium dla każdego na odbycie dowolnych studiów
Agnieszka Wołodźko
głos męski - John Cage (nagranie)
rysownik - John von Sturmer (nagranie)
kontrabas 1- Sławek Janicki
kontrabas 2 - Peter Jacquemyn
kontrabas 3 - Nina de Heney
kontrabas 4 - Franciszek Pospieszalski
Muzyk i artysta wizualny z bydgoszczy. Multiinstrumentalista zainteresowany eksploatacją przestrzeni między popem i awangardą. VJ korzystający z techniki wideosamplingu i samemu stworzonych materiałów. Rezydent klubu Mózg, uczestnik Wieczorów Muzyki Improwizowanej i współtwórca comiesięcznego wydarzenia ALT. CTRL, oferującego audiowizualne instalacje, dj sety, występy na żywo artystów związanych z bydgoską sceną alternatywną.
DIN PILE (Dawid Gąsiorek) to artysta wizualny i muzyk, zajmujący się różnymi technikami związanymi z filmem analogowym i fotografią, konstruując swoje obrazy tak, aby były integralne z warstwą dźwiękową. Zajmuje się również komponowaniem elektronicznej muzyki eksperymentalnej. Oprócz solowego projektu współtworzy zespoły: Pimpominoplan z Szymonem Gąsiorkiem, Claustrophone z Tomo Jacobsonem, Rozrabianie z Remigiuszem Dziechciarowem. Jest kuratorem i twórcą sound-artowego festiwalu Dźwięko Działka.
Niepokoje Gościnne z założenia mają być platformą do multidyscyplinarnego dialogu artystycznego w różnych konfiguracjach, bez stałego składu. Pierwsze wydawnictwo jest efektem współpracy muzyków pochodzących z Gorzowa Wielkopolskiego, znanych z takich projektów jak Dynasonic, wd30, Młyn czy Kawałek Kulki. Niepokoje Gościnne to projekt, który jest nastawiony na wyjście poza schematy, nie ukierunkowując się na konkretne nurty. Skład sceniczny projektu może przybierać zupełnie różne formy i wariacje.
Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej i Sztuk Wizualnych „Mózg Festival” jest spotkaniem artystów tworzących i poruszających się we wszystkich rejonach muzyki współczesnej, sztuki performance, audio i wideo instalacji, w których muzyka odgrywa istotną rolę.
Do udziału w festiwalu zapraszani są artyści z całego świata, gdyż jednym z założeń festiwalu jest jego wielokulturowość oraz prezentacje sprzyjające poznawaniu i rozumieniu wieloaspektowości kultur.
Festiwal prezentuje najnowsze techniki wykonawcze oraz połączenia interdyscyplinarne w kontekście i poszanowaniu tradycji.
Do udziału w festiwalu zapraszane są wybitne indywidualności świata sztuki oraz młodzi artyści, których dotychczasowe działania noszą znamiona wyjątkowych. Wszystkie działania artystyczne traktowane są jako środek, który prowadzić ma do głębszego poznania otaczającej nas rzeczywistości i przemian zachodzących na świecie.
Tegoroczna edycja festiwalu odbywa się pod hasłem “Sztuka jako droga do rozumienia”.
Uważamy, że sztuka, w szczególności współczesna, jest narzędziem do uruchamiania ukrytych wewnątrz mózgu, możliwości rozumienia tego co nas otacza. Innymi słowy wychodzimy z założenia, że sztuka nie jest celem samym w sobie, a jest narzędziem do osiągania pewnych celów i jako taka pełni ważną funckję społeczną.
Zakładamy, że obcowanie ze sztuką współczesną, często tworzoną podczas występu artysty, sprawia, iż wszyscy biorący udział w akcie tworzenia, zarówno odbiorcy i twórcy, poszerzają swoje zdolności do niezależnego myślenia, a co za tym idzie głębszego rozumienia siebie, żyjących w okół ludzi oraz istniejących sytuacji.
Wielokulturowość festiwalu wynika z tego, iż wychodzimy z przekonania, że znajmomość różnic kulturowych i świadoma akceptacja tych różnic jest podstawą do porozumienia międzynarodowego.
Jednostka ludzka obcująca na co dzień ze sztuką współczesną, mająca przy tym wiedzę na temat różnorodności kulturowych otaczającej ją społeczności, ma szansę żyć w niej w sposób świadomy, pozbawiony lęków, pełen zrozumienia na potrzeby innych, ze zdolnością do stanowienia o sobie i współobywatelach, jako członek rozwijającego się wielokulturowego społeczeństwa obywatelskiego.
S.J.
Wstęp na wszystkie wydarzenia festiwalowe za okazaniem zaproszenia.
Bezpłatne zaproszenie można otrzymać wysyłając zgłoszenie na adres pr@mozg.art.pl lub
Zamów zaproszenie
Otrzymane zaproszenie w formie elektronicznej należy okazywać przy wejściu na festiwal.
